Een weekend in een andere wereld

Ola, lieve mensen.
Allereerst hartelijk dank voor al jullie lieve, leuke, spontane en zelfs spaanse reacties. Het geeft me een warm en blij gevoel om te merken dat zoveel mensen interesse tonen in mijn ervaringen.
Sinds mijn vorige verslag is er al weer bijna een week voorbij. Tiempo vola! Heb wel weer wat te schrijven over de afgelopen week.
Donderdagmiddag ben ik naar Bella Vista gelopen. Dat was een aardige training voor de Cotopaxi. Poeh he dat was behoorlijk steil.
Er is al niet een straat vlak in Quito, maar dit was denk toch wel een stijging van 60 a 70 %. Was behoorlijk zweten geblazen.
Maar goed ik werd beloond met een prachtig uitzicht. Daar ook naar een museum gegaan. Veel voorwerpen van de indianen en kunst van
Guayasamin, heelfascinerend en ergens kwamen me de werken bekend voor. Quayasamin laat in zijn werken veel emoties, maar ook protest zien. Ik heb stiekem wat foto´s genomen.
In het museum raakte ik aan de praat met John een amerikaan die de hele zomer in Quito woont en werkt. Ook leraar, maar dan in filosofie.
Boeiend om met die man te praten. Hij heeft 2 zomers geleden een paar maanden in Berlijn gewoond en het jaar daarvoor in Budapest.
Een eind met hem opgelopen en daarna richting huis.Loop heel wat kilometertjes zo, maar ik vind het heerlijk.
En dan het weekend. Weg uit Quito, naar het platteland in Puerto Quito.
Op aanraden van mijn spaanse leraar op pad met alleen spaans sprekende mensen om zo mijn conversatie te verbeteren.
Heerlijk is het geweest. Wat een rust, ben helemaal uitgerust.
Zaterdagmorgen al vroeg weer uit de veren om naar de ontmoetingsplek te wandelen. Dat viel niet helemaal mee want ik lag er pas tegen half 3 in.
Ik werd opgehaald door Isabel haar man, Dave, een equadoriaan en Luc een franse jongeman.
Merkte wel dat ik nog veel moet leren voor ik een beetje in het spaans kan communiceren, maar met handen en voeten kom ik een heel eind.
We reden in 3 uurtjes, (voor begrippen kort) naar een heel andere wereld in Puerto Quito.
Daar aangekomen ging het via een holder de bolder pad naar hun Casa. Dat was heel bijzonder. Redelijk primitief, maar toch voorzien van stroom. Geen waterleiding maar het regenwater wordt opgevangen en gebruikt.
Een houten huis op poten. Geen vensters want het is daar een soort van tropisch
Het heeft zo zijn voordelen dat ik een stukkie ouder ben, haha, kreeg de enige slaapkamer voor mij privé.
Een heerlijk tweepersoons bed voorzien van een muskietennet.
De weg er naar toe heb ik genoten. Wat een natuur, vogels, bloemen, vlinders. Een weg door gebergte en later meer heuvelachtg.
Het huis staat op een flinke lap grond temidden van rubberbomen, bananenbomen, kokospalmen en nog veel meer inheemse of moet ik zeggen uitheemse planten.
We maakten een wandeling naar beneden. Prachtige blauwe vlinders bijna zo groot als mijn hand! Helaas kreeg ik hem niet goed op de foto. Kolibries, knalgeel met zwarte vogels. Je weet niet wat je ziet.
We gingen lunchen bij een familie daar vlak bij. Equadoriaans voedsel.
Het gezin leeft met opa, oma, vader, moeder en twee niños in een houten huis op palen. Keuken woonkamer, 2 slaapkamers.
Wc en douche beneden, heel primitief en buiten. Handen wassen doe je door met een kommetje water uit de regenton te scheppen en over je handen te gieten. Kleding wassen, gewoon met de hand.
Na de lunch zijn Isabel en ik een eind wezen wandelen. Langs cacao, koffieplanten, sinaasappelbomen en planten die wij thuis in de huiskamer hebben staan, alleen is het formaat hier wel een heel stuk groter.
De mannen hielpen de boer met een of ander bemestingssysteem.
Na de wandeling hebben we samen met los niños van de boer gezwommen in en riviertje met een klein watervalletje. Lekker opgefrist
aan het eind van de middag bij La Casa heerlijk in de hangmat gelegen en wat spaans geoefend. Daarna mexicaans gegeten en bij het kampvuur zitten kletsen tot het ging regenen. Nog een spelletje kaarten en toen lekker slapen.
Heeeeeeeeeeeeerlijk geslapen. Wat een rust en stilte. En donker!!
s Morgens wakker worden van geluiden van de natuur. Na het ontbijt relaxen in de hangmat in het al vroeg brandende zonnetje.
Helaas moesten we die dag al weer terug dus we reden weg met alle spullen al weer in de auto.
Maar voor we teruggingen naar Quito naar een heerlijke plek bij een waterval. De waterval (20M) lag in een kom De rotswanden helemaal bedekt met planten, lianen. Een soort van Tarzan plaatje.
Daar gezwommen, in de zon gelegen, in het park gewandeld. Prachtige bloemen gezien.Jammer genoeg staan de orchideën nog niet in bloei.(Hoop ik in augustus wel te zien)
Kortom een paradijsje.
Helaas komt er aan alle goede dingen een eind en gingen we op weg naar Quito. Nog een lunch halverwege de route, ook weer ecudoriaans eten en om een uur of vijf stapte ik ¨mijn¨huis weer binnen.
Mm heel jammer. Had nog wel een paar dagen in die stilte en rust willen blijven en gewoon genieten van alles wat deze aarde ons te bieden heeft.
Nog een weekje hier en dan ga ik verhuizen. Naar Peguche. Ben heel benieuwd wat dat me gaat brengen.
Maar nu eerst nog heel hard studeren op mijn spaans.
Adios y besos