Eén week later

Buenos dias mi amigos.
Vorige week zat ik rond deze tijd in het vliegtuig ergens halverwege boven de grote oceaan. En nu zit ik achter een vreselijk trage computer (zal wel aan het land liggen) mijn belevenissen in de eerste week te schrijven. Ik ben aardig gekleurd (zeg maar rood) van het hoogtezonnetje hier in Quito.Want al schijnt el sol nog niet veel, als hij schijnt dan doet ie ´t goed. De naam Ecuador zegt het al, het land ligt op de evenaar en de zon schijnt recht boven Quito.
Waar was ik gebleven in mijn vorige verslag? Oh ja, bij vrijdag. Ton had speciaal vrij genomen om met mij naar de immigratiedienst te gaan. Nou dat schoot allemaal lekker op! Stonden we vijf over twaalf voor de deur, net gesloten tot half 3!! Dan eerst maar lunchen.Je kunt in Quito alle kanten op met je eten. Van heel eenvoudig, goedkoop, maar best te eten tot wat luxer. Ton kende een Japans restaurant daar sushi gegeten. (Jes wat voor jou!) Na de lunch weer naar immigratie.Nummertje gekregen want de wachtkamer zat al tjokkievol. Wachten, wachten, wachten en jaja wachten... Waren we eindelijk aan de beurt werd ik gelijk weer weggestuurd. Eerst langs het ministerie om te registreren! Terwijl ik al in Nederland mijn papieren had geregeld. Bureaucratie ten top! Geen zin meer die dag, gaan wel een andere keer. Vrijdagmorgen was ik niet erg fit, hoofdpijn, last van mijn maag, maar zaterdag was het nog veel erger. Zere benen, ik kon geen voet voor de ander zetten, moe misselijk, hoofdpijn. Alle kenmerken van hoogteziekte. Balen! De medicijnen die ik bij me heb, kwamen er direct weer uit. De hele dag in bed, slapen, wakker, slapen. Pas ´s avonds bleef er wat water in en zondag voelde ik me een ietsiepietsie beter. Met Gruchenka meegeweest naar een park in Quito. Zij met haar hond naar een training en ik heb een wandeling gemaakt en genoten van de mooie uitzichten. Mijn benen deden nog pijn maar ik kon s middags wel mee naar een bbq bij vrienden van Ton. Water, brood en salade en wat vlees gegeten.
Zondag er vroeg in want maandag begon de les. Pffffffff het valt niet mee hoor op mijn ouwe dag nog een heel nieuwe taal te leren. Maandagmorgen om half negen moest ik op school zijn. Met de taxi want ik zag het niet zitten om een overvolle bus wagenziek te worden. Mijn leraar heet Fabricio en hij heeft me goed bezig gehouden. Ik heb wel spijt dat ik toch niet wat meer thuis geoefend heb want nu duizelt het me allemaal wel. Maar het komt goed.
Vandaag was het een stralende dag (voor het eerst geen regen gehad in de middag) en heb ik heerlijk in de zon in de binnentuin van de school les gehad. Nu 3 dagen van 7 uur gemaakt, pff moet hier harder werken dan thuis!
Krijg ook steeds huiswerk mee dus ben ik ook nog een uur bezig.Spaans is niet echt heel moeilijk, maar ja dat geheugen he! De leraar probeert zoveel mogelijk praktisch bezig te zijn, vanmiddag naar de supermarkt waar ik direct mijn boodschappen kon doen.
Ik neem geen pakkie brood mee, want voor 2 dollar 50 heb je soep, een hoofdgerecht, toetje en een glas sap. Het is eenvoudig maar prima te eten. Tussen de middag wandel ik wat rond in de buurt van de school. Wat een tegenstellingen zijn er te zien. Op de achtergrond de bergen. Fantastisch gezicht. Morgen neem ik mijn fototoestel mee en ga ik wat foto´s nemen van de stad en omgeving.
Maar nu ga ik slapen. Allemaal bedankt voor jullie reacties op mijn verslag, erg leuk en lief.
Enne Marjolein, ja natuurlijk heb ik al een vino blanco op, haha. Truud doe de groeten aan P.R. Doos. Henny ik heb Ton al de groeten gedaan van je en jullie krijgen allemaal de groeten van Toni!
Hasta luego
Liefs
Everien