Heeeeeeeeeel hoog!

Ben ik afgelopen zaterdag gekomen. Bijna net zo hoog als de Mont Blanc, voor de kenners, de hoogste berg van Europa.
Buenos tardes mi amigos.
Hierbij weer een verslagje vanuit Quito.
Over donderdag en vrijdag niet veel te vertellen, behalve dan dat het spaans me na 5 dagen 7 uur les me even de neus uitkwam. Pfff de grammatica is allemaal wel te snappen, maar mijn hoofd zat zo vol met nieuwe woorden dat er even niets meer bij kon. Voor zaterdag had ik mezelf een flinke wandeling beloofd. Naast Quito ligt de vulkaan Pinchincha die 4794m hoog is. Om naar de echte top te lopen is voor één dag wat te veel, dus ik ging op pad naar de Rucu Pinchica op 4698 m.
Volgens het boekje moest dat in 3 en half uur te doen zijn. Eerst met het baantje (enige in heel Ecuador) naar 4000 m en aan de wandel. Vreemde gewaarwording dat je op die hoogte in een t-shirt tussen de bloemen loopt. In Europa is er dan alleen maar rots, sneeuw en ijs. Al snel raakte ik in gesprek (nou ja, met handen en voeten, wat spaans en engels) met twee jongens. Een spanjaard en een mexicaan. We liepen met zijn drieën verder, dat was gezellig en ook veiliger voor mij, omdat er gewaarschuwd werd voor overvallen op de berg en het beter is om niet alleen op pad te gaan. Na 2 uur passeerden we een jong stelletje. Inmiddels was het flink afgekoeld door wind en mist. Het meisje droeg alleen een bloesje en had het mucho frio. Heb ik haar een fleece geleend. Toen zijn we met zijn vijven verder gelopen. Het was een prima wandeling met prachtig uitzicht over de stad en andere gebergte. Het laatste uur was erg zwaar. Na 10 m stijgen stond ik naar adem te snakken en mijn benen waren loodzwaar. Maar ja zo dicht bij het doel, geef ik natuurlijk niet op. Haha en de conditie van deze dame op leeftijd was beter dan die van een knul van 25. Het laatste stukje (50 M) was het klimmen over rotsen geblazen. Mijn vingers (dom handschoenen vergeten) waren ijzig, maar gelukkig mocht ik ze lenen. Helaas was er weinig uitzicht op de top door laaghangende bewolking. Maar zo hoog te zijn was wel heel speciaal. In anderhalf uur huppelden we weer naar de téléfirique.
Ik voelde me moe maar had erg genoten van de tocht. ´s Avonds wilde Cruchenka me wat van de oude stad laten. Eigenlijk had ik geen puf meer, maar geen spijt dat ik meegegaan ben. eerst koffie drinken bij een toko waarvandaan er een prachtig uitzicht op de verlichte stad was. Uiteraard foto´s gemaakt. Daarna naar een La Ronda. Een pittoresk steegje waar zich tegenwoordig het uitgaansleven van de oude stad heeft geconcentreerd. Ik keek mijn ogen uit. De drukte, mensen, jong en oud, winkeltjes, restaurantjes, arbeiders- en ambachtshuizen met idyllische binnenplaatsjes, muzikanten, straatverkopers. Ik ga zeker nog een keer terug om de rest van de oude stad te bekijken.
Zondag hield ik een rustdag. Heerlijk in mijn bikini in de tuin gelegen, gelezen, wat gewandeld, beetje bijgekomen van de intensieve eerste week. Maandag, jaja pinksteren is hier onbekend dus gewoon werken,begonnen mijn lessen weer. Gelukkig nu alleen nog maar 4 uurtjes per dag.
Als ik terug ben in Nederland zal ik noooooooooit meer schelden op een file of drukte in het verkeer. Wat een chaos, herrie en druktes hier in Quito. Er wordt getoeterd voor alles, geen voorrang gegeven en in de spits is er bijna geen doorkomen aan.Als je wilt oversteken moet je dat doen met gevaar voor eigen leven, want van voorrang geven aan een voetganger hebben ze nog nooit gehoord. Ritsen?? Dat woord staat niet in het spaanse woordenboek. Ze rijden nog liever een deuk dan dat ze iemand voorlaten. En dan de wegwerkzaamheden! Gewoon overdag, in de spits, in de drukste straten! Moeten ze in Nederland niet doen!! haha
Vanmiddag cadeaus wezen kopen voor Ton en Gruchenka. Zij zijn allebei morgen jarig.
Nu maar weer eens aan mijn huiswerk. Heb in het weekend niets aan het spaans gedaan, maar ben nu weer een heel ijverig estudiante en español.
Allemaal bedankt voor jullie reacties op mijn verslagen. Vind het heel leuk om via mijn blog wat van jullie te horen.
Groetjes en veel liefs
Everien