Colombiaanse verkiezingen

Verkiezingen

Ook hier in Colombia zijn verkiezingen.En in het dorpje waar ik nu 3 weken ben, vonden die afgelopen weekend plaats. Wat een toestand. Het is maar goed dat het er in Nederland niet op die manier aan toe gaat, want anders hadden ze het cabinet nooit laten klappen!
In Paluato wordt er iedere vier jaar een nieuwe “president” met dorpsbestuur gekozen, nou ja gekozen?? Er is tot nu altijd maar één kandidaat geweest, dus veel te kiezen was er niet.
Ook dit jaar zag het er naar uit dat er weer maar één kandidaat zou zijn. Maar na lang getwijfeld te hebben, heeft Geovanny, de man van Inten, zich twee en halve week geleden verkiesbaar gesteld. Zijn mening was dat Viviane alleen maar haar vrienden en familie wil bevoordelen door als president van de gemeenschap projecten binnen te halen. Hij wil zich inzetten voor het hele dorp, voor alle mensen. Oei, daar had die ander niet opgerekend! En vanaf het eerste moment heeft ze van alles geprobeerd om hem tegen te werken.

Een kandidaat moet zorgen voor een plancha, met daarop de namen van 21 mensen die met hem/haar in het bestuur willen zitten. En Viviane die al maanden bezig was met haar campagne had haar lijst al aardig gevuld. Voor Geovanny brak een heel drukke, stressvolle tijd aan.
Hij moest zich verdiepen in de wetgeving rondom de verkiezingen, de mogelijkheden en mensen achter zijn ideeën zien te krijgen. Steeds weer probeerde de “vijand” trucs te verzinnen om hem te ontmoedigen. De kinderen van haar en familie die naar het schooltje komen kwamen niet meer opdagen. Haar moeder liep rond in het gemeentehuis van Galapa om allerlei roddels te verspreiden, ze beschuldigde hem van valsspelen.
Tja zoals de waard is……….!
Ze heeft nog net geen voodoo gepleegd, haha of misschien ook wel, maar is Geovanny er immuun voor. Iedere dag was hij onderweg om zieltjes te winnen, te vergaderen of te praten en onderzoeken in het gemeentehuis in Galapa.
Het lukte G. om zijn plancha vol te krijgen binnen de tijd. Het werd heel spannend toen bleek dat partij 1 de lijst niet volledig had. Zouden de verkiezingen uitgesteld moeten worden? Ja dat zou ze wel willen!
Zaterdag, de laatste nerveuze dag voor de verkiezingen! Er wordt historie geschreven in Paluato! Er moeten stembriefjes gemaakt worden waarop de mensen een 1 of 2 kunnen schrijven. Stembiljetten?? Hoe zien die eruit?
Dus 700 briefjes snijden en stempelen. Iedere stemmer moet 5 briefjes invullen, de voorzitter, secretaris, fiscal en nog twee. Veel mensen kunnen niet lezen en schrijven dus dit is het makkelijkst.Zelfgemaakte posters worden er opgehangen in het dorp. En alles wordt geregeld door Geovanny want de ander is alleen maar bezig met het verzinnen van een list om te kunnen winnen.
Zondag! Al vroeg wordt G. gebeld. Er zijn pamfletten anti Viviane rondgestrooid in het dorp! V. is niets! Ze weet niks, kan niks! Antireclame! G. wil zich terugtrekken. Dit is hem te veel, zij gaat vast denken dat zijn partij dat gedaan heeft. Welnee zegt iedereen, dat heeft ze gewoon zelf gedaan, ze is zo dom! Zelfs de gewaarschuwde politie is dezelfde mening toegedaan.
Ok laat het dan maar doorgaan. En om half 9 gaat het “stemlokaal” open nadat V eerst G. beschuldigd heeft van de negatieve pamfletten.
Geovanny gaat naar het stemlokaal na ons op het hart gedrukt te hebben vooral niet “boven” te komen en het hek gesloten te houden. Wat heet politieke gevangenen!
Af en toe komt er een telefoontje van boven. Er zijn veel mensen om te stemmen, voor het eerst mogen mensen erover nadenken wat het best is voor hun situatie. Maar ons wordt ook meegedeeld te blijven waar we zijn, het is niet veilig! Ook komen er twee agenten om ons te vertellen dat we ons vooral niet alleen laten zien, omdat ze niet weten waar de tegenpartij toe in staat is.
Eindelijk om een uur of 2 krijgen we toestemming te komen kijken. Voor het gebouw staan de twee partijvoorzitters te wachten en de boel in de gaten te houden en ook lopen er twee agenten rond. Binnen zitten de “officiëlen”achter een tafel in de gaten gehouden door van iedere partij twee vertegenwoordigers. In het met dozen gefrabiceerde stemhokje vullen mensen hun briefjes in om die vervolgens in 5 dozen te deponeren.
Dan na sluiting worden de dozen geopend en de stemmen geteld. Plancha dos, plancha dos, plancha uno klinkt het. Als een cijfer onduidelijk is geschreven wordt het briefje door meerderen beoordeeld en indien nodig afgekeurd. Plancha dos, alweer, het lijkt alsof de meeste stemmen voor Geovanny zijn.
Als blijkt dat Viviane gaat verliezen, gaat ze het stemlokaal binnen om te protesteren. Niet geheel duidelijk is wat er nu weer is, maar dat ze niet tegen haar verlies kan is heeeeeeel duidelijk. Als de uitslag bekend gemaakt wordt. Winst voor Geovanny met ong. 70% van de stemmen, ontstaat er een oproer en worden wij weer haastig weggestuurd, want zo luidt de reden, als ze kwaad willen zullen ze eerst de extranjeros willen pakken. Dus hup, hup weer achter slot en grendel!
Als Geovanny later bij ons komt kan hij niet eens echt blij zijn, terwijl er toch historie is geschreven in het dorp.
Blijkt dat Viviane de dochter Sylvia een handtekening heeft laten zetten op een presentielijst en daar later een ander verhaal bij heeft geschreven! Ja hier kan alles! Niets is gek genoeg en het mens denkt nog serieus ook dat ze nieuwe verkiezingen kan laten houden en dat ze dan gaat winnen.
Maar voorlopig is Geo president en mogen wij de komende week van de politie niet alleen op pad. Als er wat met ons gebeurt, wordt dat een internationale zaak en worden zij overgeplaatst. Denken ze nu aan ons of aan zichzelf?
Nu twee dagen later, de meeste mensen van het dorp zijn heel blij met de uitslag, behalve………
Ze probeert nog steeds op allerlei manieren de verkiezing ongeldig te laten verklaren, maar het enige wat ze hiermee bereikt is dat steeds meer mensen zich tegen haar keren.
Wij zijn heel benieuwd of de kindjes van de familie zich morgen weer op school laten zien. Haar dochtertje zal er niet zijn vermoeden wij. Ach het is triest voor deze kinderen dat zij de dupe zijn van de politieke toestand. Maar het onmogelijk om haar dat duidelijk te maken.
Het laatste nieuws is, dat de kinderen niet meer komen, en er een brief onderweg is naar de gouverneur om te protesteren tegen de benoeming van nr.2.

Groetjes weer allemaal, veel liefs vanuit Colombia
Everien